ΕΊΜΑΙ ΑΛΗΘΙΝΆ ΦΤΩΧΉ ΓΥΝΑΙΚΆ...ΒΟΉΘΕΙΑ !!

Ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών συμμετέχοντας σε κοινή δράση με εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον πλανήτη, καλεί τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τις επιχειρηματίες, τις αγρότισσες, τις φοιτήτριες, τις μαθήτριες, όλες τις γυναίκες της χώρας, να σταματήσουν την εργασία και τα μαθήματα, την ημέρα στις 8 Μαρτίου 2019 και να συμμετέχουν στην συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος 2 μμ.
Τα αιτήματά μας είναι:
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στην ανισότητα των αμοιβών και στα εμπόδια ανέλιξης μόνο και μόνο επειδή είμαστε γυναίκες
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στην επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και στις απολύσεις εγκύων
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στην αυξημένη ανεργία και φτώχεια των γυναικών
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στην αποκλειστική ανάληψη από τις γυναίκες όλων των υποχρεώσεων μέσα στο σπίτι
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στον έμμεσο αποκλεισμό μας από τα κέντρα των πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων.
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στις διακρίσεις με βάση το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό
• ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στην έμφυλη βία και στις δολοφονίες γυναικών. ΟΧΙ άλλη Ελένη, Αγγελική, Αδαμαντία, Ανδριάνα, Ζωή ...
Από το 2016 ξεκίνησε η φεμινιστική απεργία, ως Διεθνής Απεργία των Γυναικών, με πρωτοβουλία φεμινιστικών οργανώσεων και γυναικείων συλλογικοτήτων από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής. Παγκοσμίως το 2018 συμμετείχαν επίσημα 40 χώρες. Χαρακτηριστικά στην Ισπανία πραγματοποιήθηκε μια ιστορική απεργία, όπου συμ¬με¬τείχαν περισσότερες από 5 εκατομμύρια γυναίκες. Η Ελλάδα και οι γυναίκες της δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένουν έξω από αυτές τις μεγάλες κινητοποιήσεις.
Στην Ελλάδα την διοργάνωση έχει το Ελληνικό Δίκτυο Φεμινιστικής Απεργίας της 8ης Μάρτη, στο οποίο συμμετέχει ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών

Καμιά γυναίκα μόνη της στην κρίση!

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία όλες οι κυβερνήσεις σε συνεργασία με ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, με πολιορκητικό κριό το δημόσιο χρέος, έβαλαν σε εφαρμογή το πιο βάρβαρο πρόγραμμα αναδιανομής εισοδήματος σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος μιας μειοψηφίας επιχειρηματιών, τραπεζιτών και εφοπλιστών. Δε δίστασε να εκποιήσει τις ζωές και το μέλλον της εργαζόμενης κοινωνίας, να περικόψει μισθούς, να προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις, να καταργήσει θέσεις εργασίας. Στο όνομα αυτού του χρέους η κοινωνία γνωρίζει πραγματική συρρίκνωση όλων των συλλογικών και κοινωνικών της κατακτήσεων.
Στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής κρίσης με την αντιεργατική-αντιλαϊκή αυτή επίθεση των μέτρων των κυβερνήσεων και της τρόικας οι γυναίκες, και ιδιαίτερα οι Μονογονεϊκές οικογένειες και οι μετανάστριες αλλά και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, βρίσκονται σε ακόμη δεινότερη θέση τόσο στον εργασιακό τομέα όσο και στην απλή καθημερινότητά τους.
Στα ήδη οξυμένα προβλήματα των γυναικών στην οικογένεια, στην εργασία και στην κοινωνία - απόρροια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια - έρχονται να προστεθούν και νέα, καθώς οι γυναίκες πλήττονται άμεσα λόγω των πολλαπλών τους ρόλων. Τα πρώτα θύματα της κρίσης είναι οι γυναίκες: είναι οι πρώτες που απολύονται, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται, οι πρώτες που νιώθουν τα πρόσθετα οικονομικά οικογενειακά βάρη, τα συνήθη θύματα της βίας στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο.
Στον τομέα της εργασίας:
Συγκεκριμένα, οι δείκτες για τις γυναίκες στην Ελλάδα - ιδιαίτερα για τις νεότερες - είναι οι χειρότεροι σε όλη την Ευρώπη στα ποσοστά της ανεργίας, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στις απολύσεις, στο ύψος των μισθών και των συντάξεων κ.λ.π. Τα ποσοστά της ανεργίας στις γυναίκες (σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat που στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερο) είναι 29% και στις νέες γυναίκες είναι πάνω από 63%.Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για το Σεπτέμβρη του 2018, το ποσοστό των εγγεγραμμένων μακροχρόνιων ανέργων είναι για τις γυναίκες 64,5% και τους άνδρες 35,95% (Από τον Οκτώβριο του 2018 οι άνεργοι έσπασαν ξανά το φράγμα του 1 εκ. φτάνοντας το αρνητικό ρεκόρ τον Δεκέμβριο του 2018 του 1.116.816).
Όσον αφορά τις απολύσεις, εκτός του ότι οι γυναίκες είναι οι πρώτες που απολύονται, ακόμα και οι έγκυες γυναίκες μπορούν πλέον να απολύονται «νόμιμα» από τους εργοδότες σύμφωνα με απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (2/2018) επιβεβαιώνοντας έτσι το αποκρουστικό πρόσωπο της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ και τη μέγιστη υποκρισία που εμφανίζεται ως δήθεν προστάτης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της μητρότητας και των πιο «ευάλωτων».
Συγκεκριμένα, πριν λίγους μήνες, δικαστήριο δικαίωσε την εργοδοσία για υπόθεση απόλυσης εγκύου στα Χανιά, επειδή "εκτελούσε πλημμελώς τα καθήκοντά της". Μία έγκυος γυναίκα απολύθηκε από τη "Γιώτης", επειδή, σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών, η εταιρεία ισχυρίστηκε πως ως μητέρα θα έχει πολλές υποχρεώσεις, που θα την οδηγήσουν σε πιθανές απουσίες από την εργασία. Δε δίστασε μάλιστα να ομολογήσει πως προτιμά να προσλάβει μια νεότερη εργαζόμενη με μικρότερες απολαβές, καθώς η απολυμένη δούλευε 10 χρόνια στην επιχείρηση.
Είναι γνωστό ότι πολλές είναι οι επιχειρήσεις που ρωτάν - παράνομα - τις νέες γυναίκες σε συνεντεύξεις αν σκοπεύουν να μείνουν έγκυες ή τις βάζουν να υπογράφουν ακόμα και σχετικές διαβεβαιώσεις, καθιστώντας τη μητρότητα από δικαίωμα σε διαβατήριο ανεργίας, χωρίς να υπάρχει καμία κρατική παρέμβαση.
Η εργασία των γυναικών έχει μετατραπεί σε δουλεία:
Εξευτελιστικές αμοιβές, χωρίς ασφάλιση, με μεταχείριση που περιέχει βία, απειλές, σεξουαλική παρενόχληση και απαράδεκτες έως και θανατηφόρες συνθήκες εργασίας, αλλά και με τις απολύσεις, τις απειλές ή ακόμα και τις επιθέσεις σε συνδικαλίστριες.
Με τις μνημονιακές πολιτικές και τις μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις αυξάνουν τη διαφορά στους μισθούς ανάμεσα στα 2 φύλα.
Στην ΕΕ οι διαφορές μεταξύ των φύλων όσον αφορά τις αμοιβές εξακολουθούν να είναι σημαντικές με ποσοστό 16,1 %, όπως και οι διαφορές στις συντάξεις, οι οποίες ανέρχονται στο ανησυχητικό ποσοστό 40,2 %. Στην Ελλάδα, η διαφορά των συνολικών αποδοχών μεταξύ των δύο φύλων φτάνει το 45,2%, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στο 41,1%
Η διαφορά των συνολικών αποδοχών μεταξύ των δύο φύλων είναι η διαφορά μεταξύ των μέσων ετήσιων αποδοχών μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Επίσης, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας στην πράξη διευρύνει τις μισθολογικές ανισότητες φύλου
Μεγάλο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με τις άδειες μητρότητας όπου όταν μετά την άδεια επιστρέφουν στην εργασία τους πολλές φορές τους βάζουν σε κατώτερη θέση και φυσικά με μειωμένο μισθό. Το ίδιο ισχύει και με τις γονικές άδειες.
Οι γυναίκες συχνά εργάζονται σε εργασίες λιγότερο επιθυμητές, πιο πρόσκαιρες, τις πλέον ανασφάλιστες. Συνήθως, ημιαπασχολούνται και βλέπουν καθημερινά την ήδη χαμηλή αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται περισσότερο. Παράλληλα, γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι στις μονογονεϊκές οικογένειες οι γυναίκες είναι αυτές που σηκώνουν το βάρος των εξόδων για το φαγητό, την υγεία και την εκπαίδευση των παιδιών. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης των γυναικών επηρεάζει άμεσα τα παιδιά.
Η μείωση της αγοραστικής τους δύναμης έχει άμεση επίπτωση στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Το 2013 η κατάθλιψη ανέρχονταν στις γυναίκες στο 15,6 %, ενώ στους άνδρες στο 9%
Η καθημερινή αβεβαιότητα των συνταξιούχων γυναικών είναι ακόμη πιο έντονη. Λόγω της άνισης αμοιβής σ' όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή σύνταξη και όλο και περισσότερο ζουν την κόλαση των απογυμνωμένων από κάθε αξιοπρέπεια γερατειών, ενώ έχουν περάσει μια ολόκληρη ζωή δουλεύοντας.
Εφιαλτικές διαστάσεις καταλαμβάνει η αδήλωτη εργασία - η μαύρη ανασφάλιστη εργασία - αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Αδήλωτη εργασία συναντάμε κυρίως στους χώρους εστίασης, στις επιχειρήσεις φασόν, στην καθαριότητα, στον τομέα υπηρεσιών φροντίδας, στις οικιακές βοηθούς, στα κομμωτήρια, στην αγροτική εργασία, κ. ά. Ένα μεγάλο ποσοστό των μεταναστριών εργάζονταν τα προηγούμενα χρόνια στους περισσότερους από τους παραπάνω τομείς και βρίσκονται σήμερα στα χρόνια της κρίσης να έχουν χάσει τη δουλειά τους ή να αναγκάζονται οι ίδιες να πληρώνουν τα ένσημά τους, από τον ελάχιστο μισθό αντί των εργοδοτών για να μην χάσουν τη δουλειά τους και την άδεια παραμονής.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι ξεκάθαρο ότι το δημόσιο χρέος και τα μνημονιακά μέτρα λιτότητας δεν είναι καθόλου ουδέτερα απέναντι στο φύλο. Το αντίθετο, στοχεύουν στην εξαθλίωση της γυναικείας μερίδας του πληθυσμού και στην ένταση της ανισότητας μεταξύ των 2 φύλων. Θέλουν ένα γυναικείο πληθυσμό φτωχό, άρρωστο, άνεργο, φιμωμένο, που θα παρέχει όπως μπορεί τη δωρεάν εργασία του, εξυπηρετώντας, με τον τρόπο αυτό, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ΕΕ.
Η βίαιη αυτή επίθεση μέσω των μέτρων απέναντι στις γυναίκες δεν εξαντλείται μόνο στον τομέα της απασχόλησης. Οι γυναίκες δέχονται πρώτες τις επιπτώσεις της οικονομικής συρρίκνωσης στη χρηματοδότηση της πολιτικής και κοινωνικής προστασίας. Η διάλυση του κράτους πρόνοιας και οι ιδιωτικοποιήσεις σχεδόν στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών (δημόσιοι βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, φύλαξη παιδιών, φροντίδα στο σπίτι για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία, κλπ) έχει τραγικές συνέπειες για τις γυναίκες και τις δυνατότητες που έχουν να βρούνε δουλειά ή και να παραμείνουν σ' αυτήν που έχουν έτσι ώστε να είναι ενεργά ανεξάρτητα οικονομικά άτομα.
Καταργούν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα! Θέλουν να γυρίσουν τις γυναίκες πίσω στο σπίτι, στην εξάρτηση και την υποταγή! Στη «σίγουρη» σιωπή...
Εκτός αυτής της βίαιης, άμεσης επίθεσης, οι γυναίκες είναι οι πρώτες που δέχονται και τις «άρρητες» επιπτώσεις αυτής της οικονομικής κρίσης με το να είναι οι πρώτες που εισπράττουν όλη αυτήν τη διαρκώς αυξανόμενη βία που γεννά η ανασφάλεια, η φτώχεια, τα καθημερινά αδιέξοδα και που εκφράζεται τόσο στην κοινωνία όσο και στις προσωπικές σχέσεις. Και είναι πλέον ορατό ότι οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα αυτής της βίας που σήμερα φτάνει να παίρνει έως και ακραίες μορφές.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μέσω των δελτίων των ΜΜΕ της διαρκώς αυξανόμενης ενδοοικογενειακής βίας (ξυλοδαρμοί και σεξουαλικές κακοποιήσεις,) αλλά και των γυναικοκτονιών, των βιασμών και της επικίνδυνα ανεξέλεγκτης κατάστασης του τράφικινγκ.
87.000 γυναίκες σε όλον τον κόσμο δολοφονήθηκαν από πρόθεση μέσα στο 2017 (μία στις δύο δολοφονήθηκε από ερωτικό σύντροφο ή συγγενή)
13 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ έχουν δεχθεί σωματική βία μέσα σ' ένα χρόνο ενώ 3.700.000 έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, με την Ελλάδα να κατέχει την 3η θέση...

Κάτι για τους ανεγκέφαλους Έλληνες που χλεύασαν την ανάγκη για μείωση της τιμής των σερβιετών

Οι απαραίτητοι κάφροι της ημέρας

Ήταν κάτι που δε γνώριζα: Στην Ελλάδα οι σερβιέτες δεν φορολογούνται ως είδη βασικής ανάγκης αλλά ως είδος πολυτελείας! Λες και οι γυναίκες τις αγοράζουν με τον ίδιο τρόπο που θα αγόραζαν ένα πούρο Αβάνας ή μια Φεράρι.

Και μάλιστα σε μας πωλούνται με συντελεστή "ρεκόρ" στην Ευρωπαϊκή Ένωση - της τάξης του 24%!

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη στην Ελλάδα "10.000 κορίτσια έχουν φύγει νωρίς ή εξ ολοκλήρου από το σχολείο στην Ελλάδα επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν προϊόντα περιόδου». Στην ίδια έρευνα καταγράφεται πως «το 20% των μαμάδων δηλώνει ότι δυσκολεύεται οικονομικά να αγοράσει σερβιέτες, ενώ το 18% των μαμάδων δεν έχει αγοράσει προϊόντα πρώτης ανάγκης τουλάχιστον μια φορά, προκειμένου να αγοράσει σερβιέτες"

Άλλοι θεωρούν πως οι γυναίκες που απάντησαν στην έρευνα «κλαίγονται», ενώ οι ίδιοι που σαν χιονονυφάδες ασχολούνται όλη την ώρα με τα προβλήματα των άλλων και γκρινιάζουν χωρίς τέλος για τους SJW και την πολιτική ορθότητα νομίζουν ότι δεν κλαίγονται καθόλου!

ΠΟΥ: Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε - Η φτώχεια «κόβει» 18,1 χρόνια ζωής

Το προσδόκιμο ζωής στον κόσμο αυξήθηκε κατά 5,5 χρόνια από το 2000 μέχρι το 2016, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που επισημαίνει ωστόσο ότι οι ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών επιμένουν. Οι φτωχοί ζουν 18,1 χρόνια λιγότερα

Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε το 2000 έχει, κατά μέσο όρο, προσδόκιμο ζωής 66,5 χρόνια. Όμως για όσους γεννήθηκαν το 2016 το προσδόκιμο αυτό φτάνει τα 72 χρόνια, όπως συμπεραίνεται από τα παγκόσμια στατιστικά στοιχεία για την υγεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ο οργανισμός